آسیب های ورزشی می توانند در هر 2حالت مسابقه و یا تمرین اتفاق بیفتد و می توانند بر هر نوع بافت پیوندی عضلانی و اسکلتی تاثیر بگذارند. این آسیب ها براساس مکانیسم آسیب و شدت علایم به دو گروه حاد (acute) و استفاده بیش از حد (overuse) تقسیم می شوند.آسیب های حاد طی یک حادثه تروماتیک یا ضربه اتفاق می افتد که با شروع سریع علایمی مانند درد و از دست دادن عملکرد همراه خواهد بود. شدت علایم در این آسیب ها به میزان آسیب دیدگی بافت و شدت آسیب بستگی دارد.
آسیب های overuse به دنبال استفاده بیش از حد و تکراری عضلات و به دنبال آن ایجاد آسیب های میکروسکوپی در بدن اتفاق می افتد.دانستن علت ایجاد آسیب ها به جلوگیری از ایجاد دوباره آسیب کمک می کند. برای مثال ممکن است با تغییر تجهیزات و سطح بازی از میزان آسیب کاسته شود و یا با کمک افزایش قدرت عضلانی، استقامت، انعطاف پذیری، دامنه حرکتی مفصل مانع از ایجاد آسیب شد.
شایع ترین آسیب های ورزشی:
-
- شکستگی: معمولا همراه با شکستگی استخوان، آسیب های عضلانی و لیگامانی هم پیش می آید.
- پارگی فیبروکارتیلاژ یا بافت غضروفی: نقش بافت های غضروفی به طور کلی افزایش ثبات مفصل و جذب فشارهای وارده به مفصل می باشد. ساختارهای غضروفی مثل منیسک زانو، لبروم شانه و لگن می باشند. ساختارهای غضروفی می توانند به تنهایی دچار آسیب شوند و یا همراه با آسیب های دیگر مثل آسیب لیگامان و کپسول مفصلی همراه باشد.
- بیرون زدگی دیسک بین مهره ای: یکی از آسیب های overuse می باشد. که به دنبال فشارهای مکرر در پوزیشن های خم شونده و چرخاننده ایجاد می شود.
- کشیدگی یا پارگی لیگامان: که شایع ترین ان پارگی لیگامان ACL زانو می باشد و مکانیسم ایجاد آن چرخش خارجی زانو همزمان با خم شدن آن می باشد.
- کشیدگی یا پارگی عضلات: آسیب عضلات یکی از شایع ترین مشکلات در ورزشکاران می باشد. پارگی یا کشیدگی عضلات به دنبال یک فشار بیش از حد به فیبرهای عضله و بافت های پیوندی و همچنین عروق خونی اتفاق می افتد.
براساس شدت آسیب ، علایم می تواند به صورت:
-
- درد در انقباض و کشش عضله
- کاهش قدرت عضله
- کاهش دامنه حرکتی به دنبال اسپاسم عضله و از دست دادن فانکشن
- ورم و کبودی
کشیدگی یا پارگی عضلات معمولا در عضلات همسترینگ- کوادریسپس – گاستروکنیموس اتفاق می افتد، به این دلیل که بیشتر در معرض آسیب های شدید و بزرگ هستند.
کبودی یا CONTUSION
کبودی معمولا زمانی ایجاد می شود که یک نیروی خارجی عضله را فشرده کند که در ورزشهای تماسی شایع می باشد. شایع ترین محل برای CONTUSION در ورزشکاران ، کوادریسپس می باشد که به عنوان DEAD LEG یا CHARLEY HORSE ویا CORKED TIGHT نامیده می شود. و همچنین در عضلات گلوتئال و گاستروکنیموس شایع می باشد.
گرفتگی عضلات یا CRAMP :
CRAMP درگیری عضلانی غیرارادی و دردناک است که به طور ناگهانی اتفاق می افتد و به طور موقت میتواند ناتوان کننده باشد. گرفتگی عضلانی در حین یا بلافاصله بعد از ورزش EAMC یا EXERCISE ASSOCIATED MUSCLE CRAMP نامیده می شود. علت آن ناشناخته است اما گفته می شود می تواند به دلیل کمبود آب و یا تخلیه الکترولیت ها در بدن باشد. این اتفاق معمولا بعد از پایان ورزش های سریع با شدت بالا و خسته کننده اتفاق می افتد.
آسیب تاندون :
تاندون ها عضلات را به استخوان ها وصل میکنند. تاندون ها شامل فیبرهای کلاژن موازی هستند که از لیگامان ها سفت تر هستند. ولی فشار زیاد می تواند باعث پارگی یا درگیری تاندون ها شود. شایع ترین تاندون هایی که در ورزشکاران مستعد آسیب است تاندون های آشیل و سوپرااسپایناتوس می باشد.