پرش لینک ها
تعیین نوبت
کلینیک فیزیوتراپی اکسین

دردهای زانو

Meniscal injuries:

منیسک داخلی و جانبی دو غضروف بزرگ C شکل هستند که مانند یک بالشتک در بین استخوان درشت نی ( تیبیا) و استخوان ران (فمور) ، در ناحیه مفصل زانو قرار گرفته اند . منیسک از مفصل زانو در برابر فشارهای وارده هنگام راه رفتن ، دویدن و به طور کلی تحمل وزن کردن محافظت می کند. پارگی منیسک یکی از شایع ترین آسیب های زانو است. هرگونه فعالیتی که باعث شود زانو در هنگام تحمل وزن بچرخد ، می تواند منجر به پارگی منیسک شود. منیسک پاره شده باعث درد ، تورم و سفتی مفصل می شود.

علت های آسیب منیسک :

    • منیسک می تواند در حین ورزش به دنبال ضربه ی مستقیم دچار آسیب شود.
    • deep squatting و بلند کردن وزنه ی سنگین می تواند منجر به آسیب منیسک شود.
    • ورزش هایی که نیاز به چرخش و توقف ناگهانی دارند ممکن است سبب پارگی منیسک شوند. برخی از این ورزشها عبارتند از: فوتبال -بسکتبال و تنیس .
    • منیسک با افزایش سن ضعیف می شود به همین دلیل آسیب آن در افراد بالای ۳۰ سال شایع تر است. در صورت ابتلا به آرتروز زانو ، غضروف زانو ضعیف و نازک می شود. در نتیجه ، بیشتر مستعد پاره شدن است.

علایم :

هنگامی که پارگی مینیسک رخ می دهد ، ممکن است صدای کلیک مانند  (popping)را اطراف مفصل زانو بشنوید. پس از آن ، ممکن است این علایم بروز کند:

    • درد ، به ویژه هنگام لمس
    • تورم
    • عدم توانایی در حرکت دادن زانو
    • احساس قفل شدن زانو
    • احساس عدم ثبات یا خالی کردن در زانو

درمان

    • از آنجایی که خون رسانی به هر قسمت از مینیسک متفاوت است ، دانستن محل پارگی ممکن است به تصمیم گیری در رابطه با آسیب (با یا بدون جراحی) کمک کند. هرچه خونرسانی بهتر باشد ، احتمال بهبودی نیز بیشتر است. لبه بیرونی غضروف خون رسانی بهتری نسبت به قسمت مرکزی “C” دارد. خونرسانی به غضروف زانو نیز با افزایش سن کاهش می یابد.
    • فیزیوتراپی : هدف از فیزیوتراپی کاهش درد و ورم ، تقویت عضلات اطراف زانو ، برگرداندن حس عمقی ، تعادل و عملکرد زانو می باشد. با توجه به حساسیت درمان این آسیب ، فیزیوتراپی همراه با ورزش درمانی تخصصی باید زیر نظر تراپیست های مجرب و طبق پروتکل های معتبر صورت گیرد.
    • دارو درمانی : استفاده از داروهای ضد التهاب جهت کاهش درد و التهاب تحت نظر پزشک می تواند موثر باشد.
    • جراحی : در صورت عدم بهبود علایم و افزایش درد با روش های کانسرواتیو، جراحی ترمیمی منیسک توضیه می شود.

Ligaments injuries:

۴ رباط اصلی در زانو وجود دارد. رباط ها نوارهایی الاستیکی هستند که استخوان ها را به یکدیگر متصل کرده و ثبات و استحکام مفصل را تأمین می کنند. چهار رباط اصلی در زانو که استخوان ران (فمور) را به استخوان درشت نی (تیبیا) متصل می کنند، شامل:

    • ACL (Anterior Cruciate Ligament): این لیگامان در مرکز زانو قرار دارد و حرکات چرخشی و روبه جلوی استخوان درشت نی یا تیبیا را کنترل می کند. رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از شایع ترین رباط هایی است که دچار آسیب دیدگی می شود. ACL اغلب در حین حرکت پیچشی ناگهانی کشیده و یا پاره می شود (هنگامی که پاها روی زمین ثابت باشد و زانوها در حال چرخش). اسکی ، بسکتبال و فوتبال ورزش هایی هستند که بیشتر در معرض آسیب های ACL هستند.
    • PCL (Posterior Cruciate Ligament): این لیگامان در قسمت پشتی مفصل زانو قرار دارد و حرکات رو به عقب استخوان تیبیا را کنترل می کند. رباط صلیبی خلفی (PCL) نیز یک رباط شایع است که در زانو آسیب می بیند. آسیب PCL معمولاً با ضربه ناگهانی و مستقیم به استخوان تیبیا زمانی که زانو کمی خم است ،رخ می دهد. مانند تصادفات رانندگی یا در مسابقات.
    • MCL: در قسمت داخلی زانو قرارگرفته است و استخوان فمور را به استخوان تیبیا متصل می کند.MCL از زانو در برابر فشارهای وارده به قسمت داخلی محافظت می کند. MCLدر حین فعالیتهایی که شامل خم شدن ، پیچاندن یا تغییر جهت سریع زانو است ممکن است دچار آسیب شود. و همچنین هنگام ضربه زدن به قسمت خارجی زانو( فشار والگوس) ممکن است آسیب ببیند. این نوع آسیب می تواند در حین اسکی و فوتبال و سایر ورزشهایی که همراه با پرش و تغییر جهت هستند رخ دهد.
    • LCL: رباط جانبی جانبی (LCL) یکی از رباط های داخل زانو است. LCL در قسمت بیرونی مفصل زانو قرار دارد و استخوان فمور را به استخوان فیبولا متصل می کند. LCL از مفصل زانو در برابر فشارهای وارده به قسمت خارجی محافظت می کند. LCL در حین فعالیت هایی مانند خم شدن و تغییر جهت ناگاهنی می تواند دچار آسیب شود. همچنین در ورزش های تماسی مانند فوتبال در اثر ضربه به داخل زانو (فشار واروس) ممکن است دچار آسیب شود.

علایم آسیب لیگامان ها:

    • شنیدن صدای کلیک مانند یا Popping در زانو
    • بیشتر آسیب های لیگامانی به شدت دردناک هستند به خصوص در دقایق اولیه بعد از آسیب
    • ورزشکاران معمولا بعد از ایجاد آسیب قادر به ادامه فعالیت یا بازی نیستند
    • احساس بی ثباتی در زانو
    • تورم
    • تندرنس یا حساسیت به لمس
    • محدودیت حرکتی
    • برای تشخیص دقیق لیگامان آسیب دیده نیاز به انجام تست های بالینی اختصاصی و یا MRI می باشد.

Patellar tendinitis/Jumper`s knee:

تاندونیت یا التهاب تاندون اغلب به دنبال یک آسیب کششی مکررrepetitive strain injury) ) ایجاد می شود. در واقع تکرار مکرر یک حرکت ،باعث تحریک تاندون می شود. تاندونیت پتلا یک آسیب یا التهاب شایع در تاندونی است که پتلا یا کشکک را به استخوان تیبیا متصل می کند.افرادی که در طول هفته فعالیت کمی دارند و یک روز در هفته فعالیت های شدید مانند دویدن- بسکتبال و کوهپیمایی انجام می دهند، اغلب دچار التهاب تاندون در زانو می شوند.

علت های ایجاد آسیب:

    • تاندونیت کشکک ناشی از استرس مکرر روی زانو است ، بیشتر اوقات ناشی از استفاده بیش از حد در ورزش است. فشار مکرر روی زانو باعث ایجاد پارگی های ریز در تاندون می شود که با گذشت زمان باعث التهاب و ضعیف شدن تاندون می شود.
    • کوتاه شدن و سفت شدن عضلات
    • عدم هماهنگی قدرت عضلات اندام تحتانی
    • مشکلات ساختاری در اندام تحتانی مانند زانو ضربدری یا پرانتزی
    • چاقی
    • کفش نامناسب
    • سطوح نامناسب حین ورزش
    • بیماریهای مزمن که باعث تضعیف تاندون می شوند.

علایم:

    • درد و حساسیت در اطراف تاندون پتلا
    • تورم
    • درد با پریدن ، دویدن یا راه رفتن
    • درد هنگام خم شدن یا صاف کردن پا
    • حساسیت به لمس در قسمت پایینی کشکک زانو

درمان :

    • استفاده از داروهای ضدالتهاب و ضددرد در صورت تجویز پزشک
    • فیزیوتراپی : هدف از فیزیوتراپی کاهش درد و التهاب و کشش و تقویت عضلات ساق پا و ران است.
    • تزریق کورتیکواسترویید
    • در صورت عدم نتیجه بخش بودن درمان های فوق، جراحی جهت ترمیم تاندون توصیه می شود.

 Fat pad impingment:

پد چربی بافتی نرم و غنی از عصب می باشد که در زانو در پشت و درست زیر کشکک قرار دارد ، جایی که به عنوان یک بالشتک محافظ عمل می کند و کشکک زانو را از استخوان ساق پا و ران جدا می کند. این بافت می تواند به دنبال ضربه مستقیم دچار گیرافتادگی بین کشکک و استخوان فمور شود.

علت :

    • ضربه مستقیم
    • صاف شدن بیش از حد زانو hyperextension or genu recurvatum
    • به دنبال آسیب های دیگر در زانو مانند آرتریت – آسیب منیسک و پتلار تندینوپاتی

علایم:

    • درد ، حساسیت و تورم در اطراف کشکک زانو شروع درد معمولاً موذیانه است نه ناگهانی.
    • افزایش درد هنگام صاف کردن زانو (کشیدن زانو) ، اسکوات ، ایستادن طولانی مدت یا بالا رفتن از پله

درمان:

داروهای ضدالتهاب و ضددرد در صورت تجویز پزشک

فیزیوتراپی:

    • درمان دستی: درمان عضلات اطراف ناحیه آسیب منجر به کاهش درد و بهبود توانایی مفاصل برای حرکت طبیعی می شود.
    • موبیلیزیشن: برای کاهش درد ، بهبود تحرک مفصل و آموزش مجدد حرکت مفصل مناسب است.
    • ورزش درمانی جهت افزایش قدرت عضلانی و بهبود عملکرد مفصل
    • الکتروتراپی جهت کاهش درد و التهاب
    • تزریق کورتیکواسترویید جهت کاهش درد و ورم

Patellofemoral pain syndrome:

که به آن زانوی دوندگان یا runner`s knee هم گفته می شود. این آسیب به دنبال اصطکاک بیش از حد پتلا روی استخوان فمور ایجاد می شود و باعث ایجاد احساس درد در جلوی زانو می شود.
علت: تمام عواملی که بتواند باعث افزایش ساییدگی پتلا و استخوان فمور شود.

    • PFPS می تواند به دنبال ضربه به کشکک ایجاد شود.
    • استفاده بیش از حد از مفصل زانو و عضله کوادریسپس
    • وزن زیاد
    • ناهنجاری های آناتومیکی یا بیومکانیکی
    • ضعف عضلانی
    • عدم تعادل یا اختلال عملکرد

علایم:

    • اصلی‌ترین نشانه‌ی آن احساس درد در جلو، طرفین و یا پشت استخوان کشکک زانو است مخصوصاً زمانی که فرد در حال انجام فعالیت هایی مثل دویدن یا اسکوات بوده و یا برای زمان‌های طولانی نشسته باشد.
    • درد معمولا به صورت تدریجی شروع می شود.
    • شنیدن صدای گلیگ مانند در هر بار خم و صاف کردن زانو

درمان :

داروهای ضدالتهاب و ضددرد در صورت تجویز پزشک

فیزیوتراپی:

    • درمان دستی: درمان عضلات اطراف ناحیه آسیب منجر به کاهش درد و بهبود توانایی مفاصل برای حرکت طبیعی می شود.
    • موبیلیزیشن: برای کاهش درد ، بهبود تحرک مفصل و آموزش مجدد حرکت مفصل مناسب است.
    • ورزش درمانی جهت افزایش قدرت عضلانی و بهبود عملکرد مفصل
    • الکتروتراپی جهت کاهش درد و التهاب

Osgood-Schlatter lesion:

بیماری اسگود شلاتر یکی از علل شایع درد زانو در نوجوانان در سنین رشد می باشد. این آسیب باعث ایجاد یک التهاب در زیر کشکک زانو ، در قسمتی که تاندون پتلار به استخوان ساق پا (تیبیا) متصل می شود، می باشد. بیماری اسگود شلاتر اغلب در سنین رشد ، زمانی که استخوان ها ، ماهیچه ها ، تاندون ها و سایر ساختارها به سرعت در حال تغییر هستند ، رخ می دهد. از آنجا که فعالیت بدنی استرس بیشتری به استخوان ها و عضلات وارد می کند ، کودکانی که ورزش های دویدن و پرشی به طور مداوم انجام می دهند – در معرض خطر بیشتری برای این بیماری هستند.

علت :

هنگامی که فرد در حال انجام فعالیت هایی مانند پرش است ، عضلات چهار سر ران روی تاندون کشکک کشیده می شوند که باعث کشیدگی و اصطکاک توبرکل یا برجستگی  ساق پا (تیبیا) می شود. در برخی از کودکان ، این کشش و فشار مکرر روی تیبیا منجر به التهاب صفحه رشد می شود.

علایم :

علائم دردناک اغلب با دویدن ، پریدن و سایر فعالیتهای مرتبط با ورزش بروز می کند.

    • درد و حساسیت در زانو و توبرکل تیبیا
    • تورم در ناحیه ساق پا
    • گرفتگی و درگیری عضلات اطراف زانو

درمان :

    • استفاده از یخ برروی زانو جهت کاهش درد و التهاب
    • محدود کردن فعالیت های ورزشی مانند دویدن حدود ۴ تا ۶ هفته
    • ورزش درمانی : شامل کشش یا استرچ و تقویت عضلات همسترینگ و کوادریسپس و تقویت عضلات واستوس مدیالیس
    • استفاده از تیپینگ جهت کاهش لود وارد شده به زانو
    • الکتروتراپی جهت کاهش درد و التهاب

Bursitis:

بورسیت زانو التهاب یک کیسه کوچک پر از مایع (بورس) است که در نزدیکی مفصل زانو قرار دارد. بورس ها نقاط اصطکاک و فشار بین استخوان ها و تاندون ها را کاهش می دهد. هر کدام از بورس های زانو ممکن است ملتهب شوند ، اما بورسیت زانو بیشتر در قسمت بالای زانو یا در قسمت داخلی زانو در زیر مفصل ایجاد می شود.

علت :

مفصل زانو توسط سه بورس اصلی احاطه شده است:

    • در بالای زانو ، روی استخوان کشکک زانو (patella) ، بورس پتلا قرار دارد. این بورس می تواند در اثر ضربه مستقیم به جلوی زانو و یا هنگام دو زانو نشستن به مدت طولانی ملتهب شود.
    • در زیر کشکک بورس اینفراپتلار وجود دارد. التهاب این بورس به دنبال آسیب تاندون های اطراف زانو به دنبال پرش های مداوم ایجاد می شود که از آن به عنوان jumper`s knee نیز نام می برند.
    • در قسمت داخلی زانو بورس pes anserine وجود دارد. التهاب بورس در قسمت داخلی زانو (anserine area) می تواند باعث ایجاد بورسیت pes anserine شود و حساسیت موضعی داخلی زانو شود. این بورس بیشتر در زنان میانسال ملتهب می شود. بورسیت آنسرین به ویژه در افراد چاق شایع است. این بیماران هنگام بالا رفتن یا پایین آمدن از پله ها می توانند متوجه درد در ناحیه داخلی زانو شوند.

علایم :

    • درد
    • التهاب و قرمزی
    • خشکی مفصل

درمان :

    • فیزیوتراپی : جهت کاهش درد و ورم و تقویت عضلات
    • استفاده از داروهای ضدالتهاب در صورت تجویز پزشک
    • استراحت فعال
    • تزریق کورتیکواسترویید در صورت نتیجه بخش نبودن درمان های کانسرواتیو

Baker`s cyst:

کیست بیکر ، که کیست پوپلیتئال نیز نامیده می شود ، کیسه ای حاوی مایع است که سبب ایجاد برجستگی و تورم در پشت زانو می شود. این تورم می تواند باعث ایجاد درد در زانو و ساق پا ، تجمع مایع در اطراف زانو ، قفل شدن یا کلیک کردن گاه به گاه در مفصل زانو شود.

علت های ایجاد آسیب :

آسیب های ناشی از ورزش یا ضربه به زانو می تواند منجر به ایجاد کیست بیکر شود.کیست بیکر همچنین ممکن است به دنبال موارد زیر ایجاد شود:

    • آرتروز: معمولاً ناشی از ساییدگی غضروف مفاصل است
    • آرتریت التهابی – از جمله آرتریت روماتوئید ، که در اثر حمله سیستم ایمنی به مفاصل ایجاد می شود.

درمان:

درمان کیست بیکر معمولاً با گزینه های غیر جراحی شروع می شود. یکی از روشهای معتبر که پزشکان ورزشی و جراحان ارتوپدی برای تسکین تورم ناشی از آسیب مفصل برای دهه ها به آن تکیه کرده اند ، روش POLICE است:

    • P: Protection: حفاظت از مفصل ، که میتواند با استفاده از آتل یا tapping توسط فیزیوتراپیست صورت گیرد.
    • OL: OPTIMAL LOADING: فشار بهینه شده
    • I: ICE: یخ گذاشتن. که میتواند با استفاده از دستگاه cryotherapy در فیزیوتراپی هم انجام شود.
    • C: COMPRESSION: فشرده سازی ، که در فیزیوتراپی با استفاده از COMPRESSION THERAPY و Tapping  به این هدف دست می یابیم.
    • E: ELEVATION: بالا نگه داشتن اندام
    • سایر گزینه های درمانی غیر جراحی کیست بیکر می تواند شامل موارد زیر باشد:
    • مصرف داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن.
    • حفظ وزن بدن ، که می تواند به فشار کمتر بر مفاصل کمک کند.
    • اجتناب از فعالیت هایی که زانو را تحت فشار قرار می دهند. این امر شامل اجتناب از ورزشهای با شدت بالا مانند دویدن است.
    • استفاده از عصا در صورت نیاز و تجویز توسط پزشک یا فیزیوتراپیست
    • فیزیوتراپی و ورزش درمانی جهت کاهش ورم ، تقویت عضلات اطراف زانو و کاهش محدودیت حرکتی و برگشتن به عملکرد نرمال مفصل
    • در صورت عدم نتیجه بخش بودن درمان های ذکر شده ، پزشک ممکن است تزریق استروئید را پیشنهاد کند که شامل تزریق کورتیزون به مفصل زانو است و می تواند التهاب (تورم) و درد را کاهش دهد.

کیست بیکر در زنان بیشتر از مردان شایع است ، احتمالاً به این دلیل که زنان بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز و آرتریت روماتوئید هستند. معمولاً در افراد بالای ۴۰ سال ایجاد می شود ، اگرچه می تواند افراد در هر سنی ، از جمله کودکان را تحت تأثیر قرار دهد.

علایم :

    • تورم در پشت زانو ، و گاهی در ساق پا
    • درد
    • سفتی و ناتوانی در خم شدن کامل زان

درمان جراحی:

تخلیه کیست: پزشک می تواند با سوزن مایع را از کیست خارج کند.

Iliotibial band syndrome:

ایلیوتیبیال باند یک نواز ضخیم می باشد که در قسمت خارجی ران قرار دارد. از بالا به عضله تنسور فاسیالاتا اتصال دارد و از پایین به قسمت خارجی استخوان تیبیا ( درشت نی ) متصل می شود. سندرم باند ایلیوتیبیال (ITBS) یک آسیب شایع در زانو است که معمولاً با درد و یا حساسیت در لمس در قسمت خارجی زانو ، بالاتر از خط مفصل و یا پایین تر از اپیکوندیل خارجی ران (فمور) ، ظاهر می شود. این آسیب به دنبال استفاده بیش از حد از باند ایلیوتیبیال که اغلب در دوندگان دیده می شود ، ایجاد می شود و با ضعف اساسی عضلات ابداکتور مفصل ران همراه است.

علایم :

    • درد در ناحیه خارجی زانو شایع ترین علامت سندرم باندایلیوتیبیال است و به دلیل التهاب ایجاد شده در منطقه می باشد.
    • در ابتدا ، ممکن است هنگام راه رفتن احساس سوزن سوزن شدن وجود داشته باشد که اغلب نادیده گرفته می شود. و در صورت پیشرفت آسیب ، احساس درد و ناتوانی هنگام راه رفتن یا هنگام بالا یا پایین رفتن از پله ها می تواند ایجاد شود.
    • گرما و قرمزی در قسمت خارجی زانو

علت های ایجاد آسیب:

    • گرم و سرد نکردن (warm up and cool down) قبل و بعد از ورزش
    • فشار بیش از حد
    • عدم استراحت کافی بین تمرینات
    • پوشیدن کفشهای کتانی نامناسب
    • دویدن یا تمرین روی سطوح نامناسب
    • دویدن در سراشیبی
    • شرایط جسمی خاص. برخی از ویژگی ها شانس ابتلا به سندرم ITB را افزایش می دهند:
    • زانوهای پرانتزی
    • آرتروز زانو
    • بلندتر بودن طول یک اندام تحتانی
    • ضعف در عضلات شکم ، عضلات باسن یا لگن

درمان :

    • اصلاح فعالیت : مانند پوشیدن کفش مناسب و اصلاح سطح دویدن
    • فیزیوتراپی شامل :
    • استفاده از یخ و کرایوتراپی جهت کاهش التهاب
    • یونتوفورز یا فونوفورز: تکنیکی است که در آن داروها از طریق توزیع یونی که توسط میدان الکتریکی هدایت می شوند ، با استفاده از امواج اولتراسوند از طریق پوست به بافت آسیب دیده وارد می شوند. یونتوفورز با دگزامتازون به عنوان یک روش ضد التهابی مفید می باشد.
    • شاک ویوتراپی : جهت افزایش انعطاف و کاهش سفتی ایلیوتیبیال باند
    • منوال تراپی : جهت آزادسازی بافت های درگیر
    • ورزش درمانی : جهت تقویت عضلات ضعیف شده و کشش عضلات کوتاه شده

پست های مرتبط

پیام بگذارید

مشاهده
کشیدن